Ελευθερία.. ξανά...

..ψάχνω απεγνωσμένα, θάλασσα...

...ψάχνω να βρω εσένα..

Γαλήνη σε ονόμασαν

μα σ' έπνιξαν στο ψέμα..

σου' δωσαν ψεύτικα κεριά,

...ούτε φιτίλι έχουν...

σου' δωσαν ψεύτικη φωτιά,

να καις, μα δεν γητεύεις.....

Βρες την αλήθεια, θάλασσα!

..για μόνο εσύ μπορείς...

Κι αν θάλασσα τα ψέματα,

πνίξ' τα όπως εσύ ξέρεις!

Δωσ' τους θάνατο αργό...

όπως αυτόν που δώσαν

στις κάποτε ελεύθερες ψυχές,

που έπειτα στοιχειώσαν...

Και δώσε τα κουφάρια τους

τροφή στα μαύρα όρνεα...

να φάνε να χορτάσουνε,

να ζήσει ο Προμηθέας!

Φωτιά αληθινή να βρω..

....να ξέρει να αναλώνει...