Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Η Καρυάτις
















Γελά ο συλλέκτης...

πούρο Αβάνας εκλεκτό διαλέγει

και... σαμπάνια ανοίγει...

για το νέο απόκτημα, το μοναδικό!

Περίοπτο το βάθρο,

η προθήκη - κρύσταλλο βαρύ,

χρυσά τα γράμματα - η επιγραφή!!

...Και η Καρυάτιδα... Μειδιά,

και όλοι λένε από χαρά...

Τι Τύχη!

Ναι... τύχη...

...πόσοι κατακτητές πέρασαν

απ' την Ακρόπολή της...

πόσοι πριν...

και άλλοι πόσοι μετά...

Ψευδαίσθηση η ιδιοκτησία...

...μια εφήμερη χαρά...

κι όμως!

η Καρυάτις Στέκει Εκεί

μες την προθήκη την ακριβή..

αιώνια... αέναα... λυγερή...

και πάντα χαμογελαστή!

και... όποιος μπορέσει...

στην ψυχή της μέσα ας δει....

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2010

...Ένα Όνειρο...
















Ποια γη εκαρποφόρησε

δίχως οι ρίζες να την σχίσουν;

Ποια ζωή ήρθε στο φως

δίχως ουρλιαχτό και οδύνη;

Ποια ακτίνα ζέστανε την Γη

χωρίς τα σύννεφα να λιώσει;

Ποιο όνειρο γεννήθηκε

προτού η ψυχή τον πόνο νιώσει;

Εύα!

Το μήλο σου όταν διάλεξες...

Ήξερες...

παράδεισος, μόνον

τ' όνειρό σου θα' ναι...

...και κόλαση;

η απώλεια...

..κι εσύ; εκεί... κενή..